آدمای که فقط بلدن گلایه کنننه از دنیا هااز تو.
خودشون ی قدم هم برنمیدارن و منتظرن تو صد قدم براشون برداری.
همونایی که اگه جای 100 قدم،99 تا برداشته باشی،آه و ناله میکنن و ادای بدبخت ترینا رو درمیارن
شما ها خسته نشدید از آدمایی که حالتونو بهم بزنن از خودتون
سادگی و مهربونیتون
از اینکه اینهمه دوسشون دارید
نمیدونم چرا انقدر از این آدما اطرافم هست.
فقط میدونم دیگه اونقدر بریدم که برام مهم نباشه چه بلایی سر ذهنیتشون نسبت به من میاد.
چون رسما گند میزنم به همه چی.
هر چی که بود و نبود.
پی نوشت:آدما نمیذارن خودت باشی.اونا هر کاری میکنن تا رو های دیگه ای از خودت رو، رو کنی.تا بهت بفهمونن چقدر میتونی بد باشی.ولی بعدش اصن به روی خودشون نمیارن که مسبب این روی تویی که به وجود اومده،خودشونن! خودشون و .هوووف.رسما هووووف
درباره این سایت